Kayseri‘de yaşayan Halis Şaştım, vatani görevini yaparken sağ ayağını kaybetmesine rağmen çok sevdiği futboldan asla vazgeçmedi.
Şaştım, 1996 yılında askerlik görevini yaptığı Irak’ın kuzeyinde terörle mücadele sırasında sağ ayağını kaybederek gazi oldu.
Çocukluk yıllarından itibaren yeşil sahaları çok seven Şaştım, Ankara’da tedavi gördüğü Rehabilitasyon Merkez Komutanlığında diğer gazi arkadaşlarının oynadığı ampute futbolla ilk kez tanıştı.
Şaştım, AA muhabirine, hiçbir zaman hayata küsmediğini ve çok sevdiği futboldan asla vazgeçmediğini söyledi.
Yaklaşık 28 yıldır sağ ayağının olmadığını ve koltuk değneği kullandığını belirten Şaştım, şunları kaydetti:
“Ayağımı kaybetmeden önce futbol oynuyordum. Okul takımlarında ve Tomarza Esnaf Spor takımında oynadım. Futbolu sevdiğim için sürekli takımlarda oynadım. 1996 yılında Kuzey Irak’ta terörle mücadele sırasında sağ ayağımı kaybederek gazi oldum. Hayata hiç küsmedim. Kendimi hiçbir zaman özürlü olarak da görmedim. Ankara’da Rehabilitasyon Merkez Komutanlığında tedavi görürken oradaki gazi arkadaşlar futbol oynamaya gidiyorlardı. Biz o zaman ampute futbolun ne olduğunu bilmiyorduk. Ampute futbolla 2007 yılında Ankara’da tanıştım.”
Şaştım, tedavisi tamamlandıktan sonra döndüğü memleketi Kayseri’de çocukluk aşkı olan futbol için yeniden ter dökmeye karar verdiğini dile getirdi.
“Sahaya çıktığım zaman kendimi daha genç ve diri hissediyorum”
Kayseri’ye geldiğinde arkadaşlarıyla ampute futbol kulübü kurduklarını anlatan Şaştım, şöyle devam etti:
“2008 yılında Kayseri’de Melikgazi Bedensel Engelliler Futbol Takımı’nda yer aldım. Daha sonra Anadolu Erciyes Engelliler Spor Kulübü’nde oynamaya başladım. Yaralandım, geldim ama futbol oynamayı sevdiğim için devam ettirdim. Yaklaşık 17 yıldan beri severek, isteyerek oynuyorum. Zaten sevmezseniz bu halde oynayamazsınız. 49 yaşımda olmama rağmen halen isteyerek şevkle, arzuyla futbol oynamayı devam ettiriyorum. İnşallah bir kaç sene daha oynarım diye tahmin ediyorum. Sahaya çıktığım zaman kendimi daha genç ve diri hissediyorum. Gerçekten yaşım ilerlememiş gibi çok genç hissediyorum.”
Şaştım, ilerleyen yaşına ve engeline rağmen spordan asla vazgeçmediğini vurgulayarak, engelli gençlere hayata pozitif bakmalarını önerdi.
